SULAR ALTINDA

Avukat Virgiana Goodman Andres'in kapısını çalarak içeri girer. İfade için dosyalarını masaya koyan Goodman Andresden olan biteni anlatmasını ister ve Andres söze girer.

Asistanım Lara ile otel odasından çıktık. Hiç tercih etmediğimiz o dağlı yolu bu kez tercih etmiştik. Lara ile konuşurken bi anda karşımıza çıkan geyik yüzünden aracın kontrolünü kaybettik. Bize bir şey olmamıştı ta ki karşı şeritteki arabanın ağaca çarptığını görene kadar. Korkmuştuk, arabadan çıkıp kaza yapan arabaya doğru yürümeye başladık. Arabanın yanına vardığımızda aracı süren gencin bilincinin yerinde olmadığını ve kafasının kanadığını fark ettik. Lara bunun kariyerimiz nasıl etkileyebileceği hakkında konuşmaya başladı ve beni ikna etti de. Arkadan gelen araba sesini duyunca gencin görünmemesi için kafasını yere eğdi. Bir planı vardı ki gencin eşyalarını -tablet ve kalemini- almıştı. Birlikte kaza süsü vermemiz gerektiğini kulağıma fısıldadı. Hiç istemeyerek de olsa bu plana dahil oldum ve arabanın gelmesi ile karşılıklı rollerimizi oynamaya başladık. Adam bize bir şey olup olmadığını sordu ve bir şey olmadığını kaza için bilgilerimizi verdiğimizi söyledik. Her şey güzel giderken birden gencin telefonu çaldı. Arabaya doğru yönelen Lara telaşla telefonu kapattı ve kulağına tutarak sigortacılarla konuşuyormuş süsü verdi. Telefonu kapatıyor gibi yapıp cebine koydu. Adam ilerlemeye başladı ve ağaca çarpan aracın yanında durup tekrardan Laraya bir ihtiyacı olup olmadığını sordu. O sırada kapının arasından akan gencin kanını gizlemeye çalışan Lara, bir ihtiyaçları olmadığını söyleyerek adamı gönderdi. Aracı yok etmemiz gerektiğinden ve her saniye kariyerimizi kötü etkileyebileceğinden bahsediyordu. Ona kanmıştım, genci arabanın bagajına koyarak ormanın içindeki göle doğru sürükledim. Ben bunları yaparken Lara arabayı çalıştırmayı deniyor ama bir türlü sonuç alamıyordu. O esnada bir araba daha geldi Laranın yanına. Arabayı çalıştıramadığını görünce bu arabalardan anladığını ve tamir edebileceğini söyledi. Arabayı garajına götürebileceğini söyledi. Başka çaresi kalmayan Lara bu teklifi kabul etti ve eve doğru koyuldular.

Adamın eşi Larayı hoş karşıladı ve bir şeyler ikram edebileceğini söyledi. Kadın kocasına oğullarından haber alamadığını söylüyor ve hiç böyle yapmadığı için endişeleniyordu. Bir kaç kez mesaj attı oğluna yine de geri dönüş alamamıştı ondan. Lara ise bu sırada evin diğer taraflarını geziyordu ki masanın üstünde duran o çerçeveyi gördü. Kaza yaptıkları gencin bu ailenin oğlunun olduğunu fark etti. Telaşlanmıştı. O anda ilk aklına gelen cebindeki telefon olmuştu ve elini götürdüğü esnada ailesi de oğullarının telefonunu arıyordu. Panikle telefonu yastığın arkasına sıkıştırıverdi. Ailesi odaların birinden telefonun sesinin geldiğini anlamıştı ve o oda Laranın olduğu odaydı. Laraya telefon sesini duyup duymadığını sordular. Lara da duymadığını söyledi ama bir kez daha aradıklarında, telefonu o odadaki yastığın altında buldular. Telaşlanan Lara hemen gitmem gerek diyerek o evi terk etti. Larayı kontörlü telefondan arayıp , beni almasını istedim. Arabayı hurdaya verdik ve bir daha görüşmemek üzere yollarımızı ayırdık. Şehre dönünce polise arabamın çaldırdığını bildirdim. Paristen yeni dönmüşüm gibi davrandım. Tam her şeyi yoluna koyduğumu düşünürken , o kaçınılmaz hadise meydana geldi. Televizyonda ailesinin o genci aradıklarını gördüm. O babanın yüzü gözlerimin retinasına kazındı. Bunun, hayatımda yapacağım son hata olacağına kendi kendime yemin ettim. Uçak biletimi alıp şehir dışında olan karım ve çocuklarımın yanına döndüm. Bu olaydan da kimseye bahsetmedim.

•